Δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Τετάρτη, 7 Οκτωβρίου 2009

Σήμερα ορκίστηκαν με το γνωστό τυπικό, βάζοντας δηλαδή ο ένας το χεράκι στη πλάτη του άλλου. Στη συνέχεια υπέγραψαν το πρωτόκολλο ορκομωσίας, κοιτάζοντας πονηρά στην κάμερα, φορώντας το καλύτερο και πειστικότερο περί της ικανότητάς τους χαμόγελο. Αυτοί ξέρουν πόσες φορές πρόβαραν τις κινήσεις που θα κάνουν. Κάθομαι, υπογράφω λίγο, κοιτάω, υπογράφω το υπόλοιπο, ξανακοιτάω, δίνω την πέννα, σηκώνομαι. Ούφ, κουραστικό. Είπαν δυό λέξεις στον πρόεδρο Charles, ήπιαν μιά γουλιά πορτοκαλάδα και ανέβηκαν το δρόμο σιγά σιγά προς τη βουλή. Τα μανάρια μου με τα καλά τους ήτανε όλοι. Εμ, θα τους έβλεπε τόσος κόσμος, τί θα έλεγαν; Τόσο κόπο έκαναν γιά να πάρουν την εξουσία, να μην προσφέρουν και ωραίο θέαμα στους αθηναίους που αυθόρμητα κατέβηκαν στην Ηρώδου Αττικού γιά βόλτα; Ντροπή θα ήταν. Πάντως ο Γιώργος, τέως Γιωργάκης, άψογος! Στητός, γρήγορος στο περπάτημα και συνεχώς να δίνει οδηγίες. Όπως αρμόζει σ΄ έναν αρχηγό. Ωραία όλα αυτά. Μετά πήγε έκαστος στο υπουργείο του, φιλήθηκε με τον παραδίδοντα υπουργό και μεταβιβάστηκε πλέον η εκτελεστική εξουσία. Καλά φαίνονται όλα. Από αύριο τα σοβαρότερα. Να δούμε.

Εμένα πάντως μου άρεσε η υπουργός πολιτισμού. Ωραία μάτια έχει. Α, έχει βγάλει και ωραίες καλλιτεχνικές φωτογραφίες παλιά. Πολύ καλή. Μπράβο, μπράβο...