Κοιτάω τον Tweety κάθε μέρα.

Σάββατο, 19 Σεπτεμβρίου 2009

Είθισται αυτή την εποχή που πέφτουν οι πρώτες βροχές, οι bloggers να συμμαζεύουμε και να αραδιάζουμε σε κοινή θέα τις σημειώσεις μας που αφορούν στο καλοκαίρι. Αυτές περιέχουν αναμνήσεις και προβληματισμούς αλλά και αγωνία γιά την γρήγορη άφιξη του επόμενου. Πράγμα στη φαντασία μας εκ των πραγμάτων δύσκολο, μιά και εμπεριέχεται το άγνωστο και απρόβλεπτο που μας επιφυλάσσει ο χρόνος. Με τη μορφή του κάθε τόσου δα δευτερόλεπτου. Ή ας πώ λεπτού, διότι το δευτερόλεπτο ως μικρή και ανάξια λόγου μονάδα, θα απαξιώσει εκ των πραγμάτων και το σύνολο του γραπτού μου. Δίπλα μου, η συσκευή κατάδειξης του υπολογιστή μου κινείται σε ένα ειδικό και αυστηρά προσδιορισμένο χώρο (mouse pad), ο οποίος έχει ένα σχέδιο στην επιφάνειά του. Είναι βέβαια και αυτός ένα καταναλωτικό προιόν που έχει παραχθεί από μεγάλη πολυεθνική εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, την γουώρνερ. Απεικονίζει το γνωστό κίτρινο πτηνό από σειρές κινουμένων σχεδίων της νιότης μας. Το πτηνό αυτό πάντοτε πίστευε ότι είχε δεί ένα γατί (I think i thaw a puthy cat...) που μιά ζωή το κυνηγούσε. Κι έτσι έβγαιναν τα επεισόδια το ένα πίσω από το άλλο και πλούτιζε η γουώρνερ. Τι μας νοιάζει θα πείτε. Σωστά. Στο σχέδιο λοιπόν που βλέπω, το πτηνό κάνει διακοπές ξαπλωμένο ως τουρίστας σε σαιζ λονγκ, με γυαλιά ηλίου, αντηλιακό δίπλα, αναψυκτικά και ένα κάδρο που απεικονίζει μιά τροπική παραλία. Όλα αυτά βέβαια μέσα στο κλουβί! Αυτό είναι το χιούμορ υποτίθεται. Εδώ πρέπει να γελάσει κανείς όταν το δεί! Έτσι, έχει κανείς συνεχές καλοκαίρι, απλά κοιτάζοντας το mouse pad. (Γιατί, οι καλοκαιρινές μας φωτογραφίες, τι νόημα έχουν;) Ή ακόμα και τα καλοκαιρινά background των υπολογιστών στο ίδιο δεν αποσκοπούν; Να έχει κανείς ένα καλοκαίρι κατά παραγγελία στο δωμάτιό του ή στο γραφείο του, ανά πάσα στιγμή. Το γρήγορο συμπέρασμά μου λοιπόν είναι το εξής. Ζούμε γιά να διασκεδάζουμε ή ανά πάσα στιγμή να έχουμε το μυαλό μας σε συνθήκες διασκέδασης. Να περνάμε καλά, μακρυά από το άγχος της καθημερινότητας, της εργασιάς και κάθε συναφούς στρεσσογόνου παράγοντα. Και οι αναμνήσεις μας συνήθως εντοπίζονται σε περιόδους της ζωής μας τέτοιες,  που θα θέλαμε με ευχαρίστηση να επαναληφθούν. Ένα καλοκαίρι συνήθως που συνδυάζεται με την ξενοιασιά. Δεν "επικρατεί" ως ανάμνηση μιά παραγωγική ημέρα π.χ.  στο γραφείο που προσφέραμε στο κοινωνικό σύνολο. Μιά καλοκαιρινή εικόνα στην πλάζ μάλλον υπερτερεί αν συγκριθεί με μιά χαλαρή έστω εικόνα μας στο γραφείο, ή στο σχολείο, ή στη σχολή. Κι ας λένε ό,τι επιθυμούν κάποιοι για πρότυπα και μοντέλλα ζωής...

Τι γραμμές αυτές τις έγραψα, με αφορμή παιδιά που πήγαιναν ένα πρωινό στο σχολείο τους. Κουράγιο.