Πέμπτη,
10 Φεβρουαρίου 2011
...περπατώντας
το γνωστό δρόμο της σκέψης και περισυλλογής και ακούγοντας το δραματικό 4ο
πρελούδιο του Σοπέν σε μι μινόρε, αντίκρυσα μιά κοπέλλα να έρχεται καταπάνω
μου. Μόλις που πρόφτασα να φτιάξω με το χέρι τα μαλλιά και να ανασηκώσω λίγο τα
μανίκια, να πάρω ανάσα και με έφτασε. Ευγενικά με χαιρέτισε, ανταπέδωσα και με
κάλεσε να κουβεντιάσουμε. Μου φάνηκε, λες και είχαμε ξανασυζητήσει μαζί! Και
γελούσε συνέχεια, μεταδίδοντάς μου τη διάθεσή της. Φάνηκε να είναι τόσο απλό!
Από
πλευράς μου δεν έλεγα φυσικά ό,τι εξυπνώτερο είχα στο μυαλό, μάλλον τον Mr.
Bean θύμιζα, αλλά πρόσεχα κάθε λέξη, κάθε νόημα που άκουγα και διέκρινα μεστή
ώριμη σκέψη αλλά και χιούμορ. Χαιρετηθήκαμε σε λίγο.
Ίσως
ξανασυναντηθούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου