Μετά τον Albinoni αυτά παθαίνεις.

Δευτέρα, 4 Απριλίου 2011

 

Πάντα με εκνεύριζε η αβεβαιότητα, γι΄ αυτό δεν έκανα ποτέ εκείνο το ταξίδι στον Αμαζόνιο, μιά και συμπεριλάμβανε πτήση με τοπικό δικινητήριο, πάνω από τη ζούγκλα. Δεν είσαι καλά σκέφτηκα. Κι αν δεν έχει κάνει τόταλ όβερχωλ τις μηχανές ο τύπος, γιατί να αφήσω κόκκαλα κι εξοπλισμό (φωτογραφικά, σκάκι και τα ρέστα) στη νότια αμερική; Πεζός πολύ ευχαρίστως θα πήγαινα, αρκεί να είχα τα ισοτονικά μου, τα νερά μου κι ένα άει ..πόντ να παίζει σακίρα όλη μέρα (το άσμα λοκα λοκα λοκα!) να δίνει βήμα. Μιά χαρά θα διέσχιζα το τροπικό δάσος μέχρι τις εκβολές του ποταμιού, έτσι γιά εξτρήμ εμπειρία. Στο ενδιάμεσο θα μάζευα προσεκτικά και τροπικά ψαράκια και φυτά, που ερχόμενος στην Ελλάδα (αν ερχόμουν ποτέ) θα ξεκινούσα την εμπορία τους. Τώρα μάλιστα που η κυβέρνησή μας αποφάσισε να διευκολύνει τη σύσταση επιχειρήσεων σε μία ημέρα (ουάν στοπ σοπ λέει) θα έφτιαχνα κι εγώ το μέλλον μου. Aν επέστρεφα. Επειδή το πιθανότερο είναι ότι θα έμενα εκεί, με μιά καλλίγραμη μαύρη Αμαζόνα στην αγκαλιά να μου φτιάχνει φραπέ και παστίτσιο, η επιχείρηση δεν θα ιδρυόταν ποτέ. Φυσικά θα έπαιρνα άμεσα τηλέφωνο τη μάνα μου να ευλογήσει το γάμο με την Αμαζόνα (θα την εξεθείαζα εννοείται στα μάτια της, στα αυτιά της θέλω να πώ). Το τί μπλάκ φόρεστ θα τρώγαμε γιά τούρτα γάμου δεν λέγεται. Το κακό είναι ότι θά 'χε μεγάλο σόϊ αυτή, αδέλφια και τέτοια, που προφανώς θα με έβλεπαν σαν ούφο, άσπρο σα γιαούρτι, αλλά θα τα πηγαίναμε καλά. Θα τους μάθαινα τάβλι, με πούλια που θα φτιάχναμε από καρυδότσουφλα (..δικιά μου ευρεσιτεχνία, που επίσης θα πούλαγε στην Ελλάδα, αλλά πού μυαλά γιά μπίζνες τώρα με τη μπέμπα), πόκερ, πόκα και φυσικά μπιλιάρδο και μπόουλινγκ. Γιά μπάλες εννοείται θα χρησιμοποιούσαμε ειδικά επεξεργασμένα κρανία νεκρών πιθήκων (σόρρυ γιά το μακάβριο, αλλά να σας δώσω εικόνα. Δεν θέλετε;). Μετά το παιχνίδι θα ακολουθούσαν άλλα πονηρά παιχνίδια, που όσα ισοτονικά ή άλλα βότανα κι αν έπινα πριν, δεν ξέρω αν θα τα έβγαζα πέρα με τους αγριάνθρωπους που διάλεξα. Ηφαίστεια, τσουνάμια και πυρηνικές εκρήξεις θα γίνονταν στο αντίσκηνό μας βραδιάτικα. Α, παπαπα! Σε αντίσκηνα μένουν αυτοί; Σε βάρκα πάντως εγώ δεν μπορώ ούτε να ...κοιμηθώ. Αν πάω να γυρίσω βρε παιδί μου, συμβεί ατύχημα και ο μή γένοιτο καιροφυλακτεί κροκόδειλος παραδίπλα; Α, όχι.

Δεν πάω κανένα Κάρλοβυ βάρυ που έχει και φτηνό πρόγραμμα ο Μάνεσης τώρα το πάσχα...