Πανεπιστήμιο! Ξέρετε το άλλο με τον Τοτό;

Κυριακή, 1 Μαΐου 2011

"Με την εκπαίδευση, όσα μαθαίνει κανείς καλείται να τα εφαρμόσει στην εργασία του". Αυτό ίσχυε μέχρι πρό τινος. Με αυτό το μοντέλο οργανώθηκαν οι κοινωνίες και τροφοδότησαν την αγορά με εξειδικευμένους και χρήσιμους πολίτες που στελέχωσαν υπηρεσίες του κράτους, τράπεζες, τη ναυτιλία, τη βιομηχανία κλπ. Όλους γενικά τους παραγωγικούς τομείς που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της χώρας και προσέφεραν εισόδημα στον πληθυσμό, μέρος του οποίου επέστρεφε βέβαια στο κράτος με τη μορφή φόρων άμεσων ή έμμεσων. Το κράτος, ανιχνεύοντας τις κατά καιρούς ανάγκες της χώρας σε δυναμικό, επιστημονικό ας πούμε, προσάρμοζε αυτόματα τα προγράμματα των Ανωτάτων Σχολών ή δημιουργούσε νέα τμήματα και σε κάποιο χρονικό διάστημα είχε στη διάθεσή του επιστήμονες που απαιτούσαν οι καιροί. Εξιδανικευμένη η περιγραφή όπως καταλαβαίνετε, διότι τα νέα πανεπιστημιακά τμήματα δημιουργούντο με εντελώς άλλα κριτήρια. Πολιτικά και κατά κανόνα πελατειακά. Γιά να αναστηθεί και να επιβιώσει μιά περιφέρεια της χώρας και να ψηφιστούν οι τοπικοί κομματάρχες, βουλευτές και λοιποί ανεγκέφαλοι τι κάναμε; Δημιουργούσαμε πανεπιστημιακό τμήμα εν μία νυκτί, γιά λόγο άσχετο φυσικά με τις ανάγκες της χώρας! Όλοι θυμόμαστε τμήματα - φαντάσματα των 5 - 10 φοιτητών στην παραμεθόριο, που σκοπό είχαν να αναπτυχθεί το x χωριό και όχι να παραχθούν επιστήμονες που θα ερευνήσουν στη συνέχεια την ...επιρροή του φωσφόρου στην ανάπτυξη άλγης σε μία λεκάνη νερό, μιά και είναι ήδη γνωστό ότι τα φωσφορικά άλατα την ευνοούν! Σταδιακά "γέμισε" η χώρα πλεονάζον επιστημονικό δυναμικό, αμφιβόλου ποιότητας και χρησιμότητας (εκπαιδευμένο από καθηγητές μεταταγμένους από άλλα ξένα τμήματα και άσχετους στην ουσία με το αντικείμενό τους), με αποτέλεσμα να αυξηθεί, μετά το πτυχίο, η ανεργία των πληθυσμιακών αυτών ομάδων και να δημιουργείται αναντιστοιχία σπουδών και εργασίας. Σταδιακά πάντα ξεκινάει η κατηφορική πορεία! Εισαγωγή λοιπόν στο "Πανεπιστήμιο" με απολυτήριο έξι (6) και μετά πολλά χρόνια, κάνοντας μιά εισοδηματική ανακύκλωση στην περιοχή (σκοπός του κράτους επετεύχθη), έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της αγοράς εργασίας, ανακαλύπτουν οι νέοι ότι απλά έχασαν τα χρόνια τους! Από την άλλη οι "σταθερές αξίες" της νομικής, ιατρικής, πολυτεχνείου θα συνεχίζουν στην Ελλάδα να έχουν ζήτηση, αλλά οι απόφοιτοι είναι πλέον τόσοι πολλοί που αυτή η υπερπληθώρα δημιουργεί στρέβλωση με αποτέλεσμα πολύ χαμηλές απολαβές. Εκτός βεβαίως των εξαιρέσεων με μεταπτυχιακά στο εξωτερικό που θα αναλάβουν το γραφείο των γονέων, με εξασφαλισμένη πελατεία και όνομα (επίθετο γιά την ακρίβεια!). Το ότι κάθε κυβέρνηση αλλάζει το εκπαιδευτικό σύστημα κάνοντας "βαθειές τομές και ρήξεις με το παρελθόν" και παρουσιάζοντας το σύγχρονο υπερνομοσχέδιο που θα δώσει μιά γιά πάντα τη λύση στο θέμα της παιδείας, μόνο γέλιο προκαλεί κάθε φορά. Θέμα γιά λαϊκή κατανάλωση στα παράθυρα της τηλεόρασης που θα γραφτεί και στο palmares του εκάστοτε μαθητευόμενου υπουργού. Πλέον όλοι εισάγονται στα ΑΕΙ! Εκπληκτική τομή. Πράγματι! Ρήγμα θα το χαρακτήριζα εγώ στην παιδεία και στην εκπαίδευση. Εάν υπήρχε ένα widget να προβάλλει στο μέλλον τα αποτελέσματα τέτοιων εγχειρημάτων, θα το έψαχνα αυτή τη στιγμή στο google.

Αυτοί οι πειραματισμοί γίνονταν πριν μπεί η Ελλάδα σε οικονομική κρίση, σε περίοδο εικονικής ευημερίας. Τώρα, που και η παιδεία είναι πρωτεύον εργαλείο που βοηθάει στην συντομώτερη έξοδο από την ύφεση, οι πολιτικοί μας παίζουν ή έρπουν τσαπατσούλικα επάνω στο μέλλον της νεώτερης γενιάς.