Ουδέν κακόν αμιγές...

Παρασκευή, 15 Απριλίου 2011

 

Δεν ήταν και ιδιαίτερα έξυπνος γιά τη θέση αυτή. Μάλλον χαζός με στοιχεία ηλιθίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Μολαταύτα, ύστερα από κόπους ετών κατόρθωσε να ανέβει κλιμάκια και βαθμίδες στην ιεραρχία της Τράπεζας και να φτάσει στη κορυφή. Τώρα εισέπρατε καθημερινά ένα μεγαλοπρεπές "Καλημέρα σας κύριε Διευθυντά!", που ακουγόταν μέχρι το απέναντι κτίριο, μαζί με παχυλό μισθό, μπόνους και προμήθειες. Αυτά τον ικανοποιούσαν τόσο, όσο και το παστίτσιο που τού 'φτιαχνε η χοντρή και ανοργασμική σύζυγός του. Την παντρεύτηκε άλλωστε γι΄ αυτό το παστίτσιο και γιά τους γιακάδες που  ήξερε να σιδερώνει τέλεια στα λευκά πουκάμισα. Δεν είχε χρωματιστά, μόνο λευκά. Σκεφτόταν το άλλο τριήμερο να πάει μιά εκδρομή στη Σκιάθο. Αυτός, η κοιλιά του και η νεοπροσληφθείσα γραμματέας του, στην οποία πρόλαβε και ρίχτηκε. Τακτοποίησε τα με τάξη κολλημένα ελάχιστα μαλλιά του και πηγαίνοντας στο σπίτι με τη καινούργια Μερσέντες, σκεφτόταν την δικαιολογία που θα έλεγε στη Τασία, τη γυναίκα του. Το πιό απλό ήταν, αφού θα το κανόνιζε πιό πριν με το φίλο του τον Σωτήρη, να πεί ότι θα πάει στη Λάρισσα γιά την εξαμηνιαία επιθεώρηση στη υπηρεσιακή μονάδα που υπαγόταν στη Διεύθυνσή του. Όπερ και εγένετο. Ταξίδευαν ήδη, ακούγοντας από το πανάκριβο στερεοφωνικό λαϊκά και ελληνικά πόπ γιά τη μικρή Στέλλα! Στο δρόμο πήγαινε με εβδομήντα ο Διευθυντής, δε χρειαζόταν να τρέχει ένα ακριβό αμάξι άλλωστε! Μετά από λίγες ώρες έφτασαν στο μικρό λιμάνι, αλλά λόγω απεργίας κάποιων τοπικών συνδικαλιστών τα βαπόρια ήταν δεμένα. "Σκιάθο τη ξεχνάμε!" είπε φανερά ενοχλημένος, μιά και το ερωτικό τριήμερο ξεκίναγε λες και ξεκίναγε περίοδος στη Στέλλα. Τι γρουσουζιά! "Δεν πάμε τώρα στα Καμμένα Βούρλα βρε Στελλίτσα μου, πού να τρέχουμε Σαλονίκη, πού ν΄ ανεβαίνουμε Παρνασσό..." ικέτεψε, έχοντας φυσικά στο μυαλό του τη μικρή να γδύνεται μπροστά του και να του παραδίδεται. "Ότι θές εσύ καλέ μου, εσύ ΄σαι ο άντρας μου σήμερα" του είπε σκάζοντάς του ένα πεταχτό φιλί που τον έκανε να βράζει από επιθυμία ακόμα περισσότερο, παρά τον κλιματισμό που δούλευε υπερωρίες. Αφού φτάσανε στα Καμμένα Βούρλα, σαν βούρλο αυτός ήθελε πρώτα φαϊ. Ώς είθισται άλλωστε μετά από πολύωρο ταξίδι! Έκατσαν σε ένα παραλιακό και αφού παρήγγειλε ό,τι υπήρχε στον κατάλογο το καταβρόχθισε, ξεχνώντας προς στιγμήν και τη Στέλλα και το σκοπό που βρισκόταν εκεί. Αυτή τσίμπισε πατατίτσες τηγανιτές, που δεν κάνει στο σπίτι γιατί μυρίζει το τηγάνι. Όσο έτρωγε του έδειχνε κάτι φωτογραφίες που εμφάνισε πρόσφατα στην Αθήνα. Τους έδειχνε σπίτι της να κάνουν ερωτικές τρελλίτσες. Σαν έφηβοι! Με ένα θριαμβευτικό ρέψιμο σήμανε ο κύριος Διευθυντής το τέλος του γεύματος και με τα πολλά ξεκίνησαν γιά το δωμάτιο. Αφού έκαναν μιά πρώτη έρευνα του χώρου και τον βρήκαν της αρεσκείας τους, κρέμασαν ρούχα και η Στέλλα μπήκε στο μπάνιο. Αυτός άραξε σε μιά πολυθρόνα, άνοιξε το μικρό ψυγειάκι, άρπαξε άλλη μιά μπύρα και άνοιξε την τηλεόραση. Είχε μιά συναυλία κλασικής μουσικής με τον Κλαούντιο Αμπάντο στο κανάλι που ήταν συντονισμένος ο δέκτης και με ένα αργόσυρτο ρέψιμο την έκλεισε αμέσως και πέταξε το τηλεχειριστήριο, λές και τον χτύπησε ρεύμα. "Τι 'ναι αυτά ρε, κηδεία έχουμε;" είπε. Άκουγε νερά από το μπάνιο και τη μικρή να κελαϊδάει γεμάτη χαρά. Λίγο έκανε πιό κεί κι έγειρε απ΄την κούραση των χρόνων ο ταλαίπωρος στο κάτω μέρος του κρεββατιού. Ένα δυό απανωτά ροχαλητά και αυτό ήταν, τον πήρε ο ύπνος σαν μικρό αθώο βρέφος στην αγκαλιά της μάνας μετά το μεσημεριανό γάλα! Δεν ανάσαινε πιά όταν η μικρή γραμματέας βγήκε γυμνή και αρωματισμένη, έτοιμη να του παραδοθεί. Τον κοίταξε και σκέφτηκε πως όσα λεφτά και να 'χε ο τύπος, το θέαμα που παρουσίαζε ήταν ούτως ή άλλως άθλιο και θλιβερό. Και πρίν και τώρα πιά. Κρέμονταν οι κοιλιές, τα μπράτσα του ήταν πλαδαρά και κάτασπρα με στρώματα από λίπος να φουσκώνουν σε κάθε σημείο του σώματος. "Αυτόν βρήκα γιά τριήμερο;" σκέφτηκε. "Ούτε δυό λεφτά δεν ασχολήθηκε μαζί μου το ζώον". Έκατσε στον καθρέφτη και αποφεύγοντας να τον κοιτάει έβαλε κρέμα σώματος La prairie και άρχισε να φτιάχνει τα μαλλιά της θεατρινίστικα. Γρήγορα τσαντίστηκε, αηδίασε από το θέαμα του χοντρού γέρου που μέχρι πρότινος νεάνιζε, σιχάθηκε. Ήθελε να πάρει αέρα. Έβαλε το κόκκινο φόρεμά της, πήρε την τσάντα της και κατέβηκε στον κήπο. Βρήκε ένα παγκάκι που κοίταζε προς τη θάλασσα. Στο βάθος είδε ένα μικρό καράβι να έχει βάλει ρότα γιά το βόρειο άκρο της Εύβοιας και πιό πίσω ένα ταχύπλοο. Πήγε στην ρεσεψιόν όπου έμαθε ότι είχε λήξει η απεργία στο μικρό λιμάνι του Άγιου Κωνσταντίνου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, παρακάλεσε να της καλέσουν ταξί και σε λίγη ώρα ήταν στην πρύμνη του "Σκιάθος ΙΙ". Το ταξίδι ήταν ήσυχο, η θάλασσα γαλήνια, τίποτα δεν τάραζε την ηρεμία του τοπίου, εκτός από τα πιτσιρίκια που ερωτοτροπούσαν δίπλα της και από μιά σκέψη που ηλέκτρισε στιγμιαία τον εγκέφαλό της. Πήρε το πανέξυπνο κινητό και κάλεσε στο σπίτι του Διευθυντή. Στην Τασία που το σήκωσε είπε πως είναι υπάλληλος του άντρα της. Πως είναι ερωμένη του. Πως έχει φωτογραφίες. Πως θέλει μισό εκατομμύριο ευρώ να μη τον εξευτελίσει στην Τράπεζα και γίνει ρεζίλι και η κακομοίρα η Τασία. Τη Δευτέρα η Στέλλα της έστειλε αντίγραφα των φωτογραφιών και την Τρίτη έλεγξε το υπόλοιπο του λογαριασμού που υπέδειξε και το βρήκε αυξημένο κατά πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ. Γιά την ακρίβεια είχε σύνολο πεντακόσιες χιλιάδες πεντακόσια ευρώ.