Mamma mia.

Δευτέρα, 19 Απριλίου 2010

Ε, όχι αυτό δ ε ν θ α  τ ο  α ν ε χ τ ώ. Και το τελευταίο προπύργιο ηθικής γκρεμίστηκε. Έκανε αισθησιακή φωτογράφηση και η αγαπημένη μου Catherine Zeta-Jones. Με έβαλε σε μπελά. Α, πρέπει να την ξε-αναρτήσω από το μπλόγκ μου, [η CZJ διακοσμούσε μόνιμα το μπλόγκ και έδινε ...χρώμα στο σκούρο υπόβαθρο!] να την απαρνηθώ, να κλάψω (μιά και α. δεν μπορώ να συμμετέχω εγώ σε τέτοια ακολασία και β. δεν μπορώ να σκεφτώ τα φράγκα που ενθυλάκωσε το γλυκό μου) και να σκέφτομαι τώρα τί πλάσμα θα κρεμάσω γιά αντικαταθλιπτικό τις δύσκολες ημέρες και νύχτες της ύφεσης/κρίσης. Αχ βρε κατίνα ζήτα τι μου 'κανες, με εξέθεσες και  στους φίλους μου, εμένα που σε εξεθείαζα κιόλας. Χαλάλι. Μάικλ να προσέχεις το κορίτσι (σνιφ), μήπως της λείπει τίποτα, μήπως αισθάνθηκε άγχος (κλαψ), κατάθλιψη, στέρηση, κάτι τέλος πάντων...

τι λέτε να κρεμάσω αυτό, είναι και κοκκινάκι (Ferrari 458 Italia - che bella!!!) που κάνει κοντράστ με το μαύρο του μπογιατζή, ή παραείναι ανήθικο με τέτοιες γραμμές και καμπύλες ακάλυπτες;