Μετά τόσο καιρό.

Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009

Πόσο  θερμό το δωμάτιο, λες κι αν έκανες το χέρι έτσι θα ζεσταινόταν πιό πολύ απ΄ ότι αν έμενε μέσα στην τσέπη. Ακούγονταν διακριτικά οι pink martini, το τρίτο πρόγραμμα, η celine dion. Το δένδρο αναβόσβηνε νωχελικά κι αυτό. Στο τραπέζι είχαν καταλαγιάσει πιά οι μικρές φλόγες από τα χρωματιστά κεριά αντανακλώντας πάνω σε παραμυθένιες αστραφτερές γιρλάντες. Το εξωτικό αρωματικό τσάι που είχε φτιάξει με μέλι γαρύφαλλο και κανέλλα και τα ακριβά σοκολατάκια με courvoisier μέσα στο περίτεχνο περιτύλιγμα ολοκλήρωναν την εικόνα της γιορτινής θαλπωρής.

Θυμάσαι πριν είκοσι χρόνια στο δικό μου σπίτι; Με λικέρ και γλυκό από super market...