Δευτέρα,
8 Φεβρουαρίου 2010
"Πήγε"
οκτώ ο μήνας κι έμεινε πίσω το μπλόγκ! Πόσα γεγονότα συνέβησαν μέσα σε πέντε
ημέρες, που είτε πέρασαν απαρατήρητα είτε μου σημάδεψαν τη ζωή. Παρ΄ όλα αυτά,
μιά προϊούσα τάση γιά meditation, με άδειασμα του μυαλού
από σκέψεις - και του μπλόγκ από αναρτήσεις - που κατέληξε όμως σε αποτυχία με
φέρνει και πάλι εδώ τρέχοντας, να αναπληρώσω τα κενά. Όμως, ανακαλύπτω άλλου
είδους κενά! Στη μνήμη αυτή τη φορά.
Επομένως τί να θυμηθώ να γράψω; Την επίπονη αναζήτηση θέματος; Η αμνησία
είναι κληρονομική, όπως και το alzheimer κι ένα σωρό άλλα που
δεν επιθυμούν οι οικογένειες να μπαίνουν στα σπίτια τους αλλά ούτε τολμούν να
προφέρουν την ιατρική τους ονομασία, λές κι έτσι δεν θα πάθουν ποτέ ας πούμε
...καρκίνο! Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλιάς και νεραντζιάς, των προκαταλήψεων
και των δεισιδαιμονιών δεν αναφέρουμε γιά να μην πάθουμε. Και φοβιτσιάρηδες
όντες, φροντίζουμε πάντα να τα έχουμε καλά με κάθε άγνωστη δύναμη (κατά
προτίμηση όμως "θεία"), μη τυχόν και μείνουμε έξω από το τελικό
ξεσκαρτάρισμα που θα γίνει στα πρώτα εκατομμυριοστά μονάδας χρόνου μετά τον
θάνατό μας. Κάπου μετά το άσπρο τούνελ φαντάζομαι. Ούφ, δευτεριάτικα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου