Ασύμμετρη απειλή.

Πέμπτη, 10 Σεπτεμβρίου 2009

Ένα τηλέφωνο αρκεί. Το στομάχι κόμπος, άγχος. Η κατάσταση ήδη πυροδοτείται απο το πρώτο κουδούνισμα των συσκευών. Όλοι οι χώροι έχουν και μιά συσκευή, μήπως και δε λειτουργήσει κάποια από τις άλλες. Εξώθηση σε ψυχαναγκασμό. Να υπάρχει άραγε τέτοια πάθηση; Αν όχι την εφεύρω εγώ. Κατά τη διάρκεια του τηλεφωνήματος άλλοτε η αναπνοή σταματάει για να ακουστεί καθαρά και το τελευταίο φωνήεν, άλλοτε πάλι το βλέμμα περιδιαβαίνει στο χώρο  αδιάφορα περιμένοντας με αγωνία να τελειώσει ο διάλογος - μονόλογος. Και όταν διακοπεί η συνομιλία μένει το κάψιμο στο στομάχι.