Εχθροί.

Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου 2010

α. Γνωστός έλληνας shrink εκλαϊκευε την αγοραφοβία (πως λέμε π.χ. "ανθρωποφοβία" καλές μου συμμετοχικές αναγνώστριες). Θα γνωρίζετε φυσικά πως δεν έχει σχέση με αυτό που ο μέσος άνθρωπος θεωρεί ως αγοραφοβία. Ότι κάποιος δηλαδή δεν είναι κοινωνικός ή είναι εσωστρεφής. Ορίζεται ως ο φόβος, η αγωνία, το άγχος που βιώνει ο πάσχων γιά το ότι θα του συμβεί μιά κρίση πανικού εάν βρεθεί στον x χώρο με τις ψ συνθήκες. Για να αισθανθεί ασφαλής λοιπόν αυτός (στην τελική μορφή της νόσου), αποφεύγει να σκεφτεί ότι θα αφήσει το απόλυτο καταφύγιό του, το σπίτι του. Τόσο απλά. Με γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία και εάν χρειαστεί με τα κατάλληλα αντικαταθλιπτικά ή αγχολυτικά μπορεί να αντιμετωπιστεί η ασθένεια αυτή. Επιτυχία θεωρεί ο θεράπων, εάν μετά από μερικές συνεδρίες ο αγοραφοβικός  κάνει 20 βήματα έξω από το σπίτι του χωρίς ρεζέρβες ασφάλειας (χάπια, συνοδό κλπ). Πόσο εντυπωσιακά "κοιτάει" ο εγκέφαλος το περιβάλλον. Σαν έναν εν δυνάμει εχθρό. Μήπως όμως δεν είναι εχθρικό το περιβάλλον έξω από "εμάς"; Ήδη με τη γέννησή μας το αντιμετωπίζουμε αυτό. Γνωστός αγοραφοβικός ο Κωστής Παπαγιώργης. Λέει χαρακτηριστικά πως "...κάθε ψυχισμός μπορεί να αυταπατάται πιστεύοντας ότι διαθέτει ένα μονήρες καταφύγιο, όπου κανένας δρόμος δεν φτάνει, όπου καμιά ξένη φωνή δεν ακούγεται". ("Μυστικά της Συμπάθειας", Καστανιώτης).

β.Η Λυδία στο http://lydia-tigria.blogspot.com/

Αναρωτιέται κανείς είναι δυνατόν, είναι δίκαιο, είναι τίμιο, γιατί;

Πόση δύναμη χρειάζεται άραγε; Παρήγορο το πόσοι ευαισθητοποιούνται.

Κουράγιο και από τη σελίδα αυτή στους γονείς και στη Μικρή...