Ρευστό. And now what?



Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2011

Εάν ως υπόθεση εργασίας πάρουμε ότι οι χώρα μας βρεθεί σε δυσμενή οικονομική κατάσταση (call me πτώχευση τακτική, άτακτη, ασύντακτη ή με ορθή σύνταξη και γραμματική), με άμεσο αντίκτυπο στις τράπεζες που θα έχουν υποστεί τεράστιες ζημίες, τί μπορεί κάποιος να κάνει τις δυό δεκάρες που έχει διασώσει-αποταμιεύσει όλα αυτά τα χρόνια;
1. Όσοι πάρουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και τα φυλάξουν στο σπίτι, μέσα ή έξω από το στρώμα τους, κινδυνεύουν από ένα σωρό δυσάρεστα. Το πιό ανώδυνο είναι να ...ξεχάσουν πού τα έχουν "ασφαλίσει", με αποτέλεσμα να είναι το ίδιο ανασφαλείς σε τελική ανάλυση, με το να τα είχαν αφήσει σε μιά τράπεζα. Εκεί τουλάχιστον είχαν να κάνουν με πιθανότητες. Η πτώχευση παίζει πάντα με πιθανότητες, μιά και σε αυτές στηρίζονται οι κερδοσκόποι. Ελληνιστί και λαϊκιστί σπεκουλαδόροι! Επίσης κινδυνεύουν να πάρει φωτιά το σπίτι και μαζί με αυτό και τα χάρτινα νομίσματα, οπότε όχι μόνο δεν θα έχουν πού να μείνουν, πολύ περισσότερο αν είναι και άνεργοι, αλλά ούτε τρόπο να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης. Και το χειρότερο, να πέσουν θύματα ληστείας, αυτούς τους φαιδρούς καιρούς, οπότε πάλι χωρίς χρήματα θα βρεθούν και με έναν δυό μώλωπες επιπλέον. Άρα το σενάριο χρήματα στο σπίτι το ξεχνάμε.
2. Δεύτερη λύση είναι στο εξωτερικό σε απλό τραπεζικό λογαριασμό ή ακόμα καλύτερα σε μιά offshore που διαχειριστής θα είναι όχι ο ίδιος αλλά ένα εικονικό πρόσωπο-αχυράνθρωπος. Μάλιστα. Και ο αγαπητός υπουργός που κινεί ηλεκτρονικούς θεούς και άλλους δυσκίνητους δαίμονες γιά να αποκαλύψει ως τροφαντό pac-man φορολογητέα ύλη, πιστεύετε θα επιτρέψει πλέον κάτι τέτοιο; Όχι πολύ εύκολα, διότι ό,τι ήτο γραφτό να αναχωρήσει γιά την αλλοδαπή, βρίσκεται ήδη εκεί. Νέες παρτίδες δύσκολα βγαίνουν πιά, φοβούμενοι τα πόθεν έσχες και άλλα κατά καιρούς απειλητικά εφευρήματα.
3. Άλλη περίπτωση είναι να αποχωριστούμε το ευρωπαϊκό ευρώ και να επιλέξουμε μιά σταθερή αξία που είναι φυσικά το χρυσάφι. Προβλήματα ανακύπτουν άμεσα! Αγοράζεις καταρχάς σε τιμή όσο βρείς και ποτέ στην τρέχουσα, μα δεν βρίσκεις να πουλήσεις όταν το θέλεις! Ή εαν βρείς να πουλήσεις τη στιγμή εκείνη, η τιμή που θα σου προσφέρουν θα είναι πάντα χαμηλότερη από αυτή που διαπραγματεύεται το εμπόρευμα στην αγορά και συχνά χαμηλότερα απ΄ όσο αγόρασες. Άρα ζημειώνεις. Και πού φυλάς τις πλάκες, σε περίπτωση που δεν έχεις λάβει απλές βεβαιώσεις αλλά "τούβλα" ολόκληρα; Σπίτι; Όμοια προβλήματα ανακύπτουν με την παράγραφο ένα, εκτός από την περίπτωση της φωτιάς! Σε τράπεζα λοιπόν, σε θυρίδα. Μιά χαρά λύση είναι αυτή, εάν είσαι διατεθειμένος να πληρώνεις περίπου 60-100 ευρώ το χρόνο, ανάλογα με τη θυρίδα και τη τράπεζα. Εάν η τράπεζα όμως, χρεωκοπήσει, ή ποιός ξέρει τί άλλο πάθει το μόνο που δεν θα κατορθώσεις να έχεις θα είναι η πρόσβαση στη θυρίδα σου!
4. Μετοχές. Με μικρή προσπάθεια μπορεί κάποιος να εξαγοράσει ολόκληρες εταιρίες (σχεδόν) που σέρνονται νωχελικά σήμερα στο ταμπλό του ΧΑΑ. Επειδή όμως, κανείς δεν ξέρει ακόμα τον περίφημο πάτο του βαρελιού, θα έχει ένα κεφάλαιο τοποθετημένο, με προοπτική να κερδίσει μόνο μακροπρόθεσμα. Μέχρι τότε - και πώς να ορίσουμε το μακροπρόθεσμο - ένα κεφάλαιο θα κοιμάται χωρίς να αποδίδει. Αυτά, αν είναι από τους τυχερούς κι έχει επιλέξει εταιρίες με προοπτική. Κανείς δεν το γνωρίζει αυτό όμως παρά οι CEO και οι πονηροί οικονομικοί διευθυντές που συντάσσουν ισολογισμούς a la carte.
5. Ομόλογα γερμανικού δημοσίου. Σίγουρη και σταθερή αξία. Φυσικά με πολύ μικρή απόδοση. Δεν πηγαίνουν παράλληλα η ασφάλεια και η απόδοση. Η μία συναγωνίζεται την άλλη! Εδώ προηγείται η πρώτη. Απευθυνθείτε στο private banking της τράπεζάς σας και συνεννοηθείτε... (θα σας πεί ενδεχομένως ο private banking manager: για τί ποσό είπαμε ότι ενδιαφέρεστε; πάνω από 500.000 ευρώ;)
6. Ομόλογα ελληνικού δημοσίου. Τεράστια, ασύλληπτη, τοκογλυφική, απόδοση (βλ. spreads, δηλ. η απόδοση των ομολόγων του γερμανικού δημοσίου αυξημένη με τις μονάδες του γνωστού spread ) αλλά επισφαλέστατη, όπως καταλαβαίνετε επένδυση. Θα δανείζατε κάποιον που κατά 90% σύμφωνα με οικονομολόγους οδεύει προς χρεωκοπία;
7. Ξένα χρηματιστήρια, αμοιβαία κεφάλαια, αναδυόμενες αγορές κλπ. δεν τα συζητάμε εύκολα, γιατί απαιτούν γνώση και διαρκή παρακολούθηση και διαρκή ευελιξία γιά άμεση μετατροπή από - σε. Χρειάζεται ο trader σας να είναι "σαϊνι" γιά να διαχειριστεί σωστά.
(Πόσοι αλήθεια έχουν χάσει λεφτά στην Ελλάδα με τις διάφορες ιντερνετικές πλατφόρμες που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία δυό τρία χρόνια, νομίζοντας ότι μπορούν οι ίδιοι να χειριστούν τα κεφάλαιά τους, ποντάροντας σε διεθνείς ισοτιμίες νομισμάτων ή αξίες εμπορευμάτων! Νομίζουν οι αδαείς ότι πρόκειται γιά computer game και αρκεί ένα enter για να εκατονταπλασιάσεις τα λεφτά σου με το ανάλογο leverage).
8. Ό,τι άλλο ο καθένας μπορεί να σκεφτεί.

Επειδή λοιπόν όλα τα πιό πάνω είναι επισφαλέστερα του να έχουμε τοποθετημένα τα χρήματά μας στην αγαπημένη μας τράπεζα, προτείνω να τα αφήσουμε ως έχουν, σε κάποια προθεσμιακή κατάθεση ή σε κάποιο προϊόν που αυτή θα μας προτείνει, αποφεύγοντας τις μακροχρόνιες τοποθετήσεις και τις πάρα πολύ υψηλές αποδόσεις. Προτιμώτερη μιά ασφαλέστερη, μεγαλύτερη τράπεζα κι ας προσφέρει 0,50% λιγότερο επιτόκιο.
Έτσι και οι ίδιες οι τράπεζες δεν θα χάσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια να δανείσουν επιχειρήσεις, θα μας δώσουν καλό επιτόκιο, θα μας δώσουν προσωπικό δάνειο ευκολώτερα,  θα ελέγξουν τη δραστηριότητά τους εδώ και στο εξωτερικό και σταδιακά θα ισοφαρίσουν σε βάθος χρόνου τις όποιες απώλειες από την επικείμενη ανταλαγή ομολόγων, συμβάλλοντας στο βαθμό που τους αναλογεί στη σταθεροποίηση και ενίσχυση της εθνικής οικονομίας. Σε βάθος χρόνου πάντα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου